'Schadebehandelaar en acceptant moeten meer samenwerken'

In de AM-serie ‘Uit het leven van de schadebehandelaar’ staat steeds één schadebehandelaar centraal. Hoe is hij of zij het vak in gerold? Wat is er leuk en minder leuk aan het werk en hoe is de verhouding met de verzekeraars? Dit keer Carlien van Doorn, al jaren schadebehandelaar en momenteel werkzaam bij de onafhankelijke intermediair Berends & Slump in Hattem.

Carlien van Doorn

Je hebt een praktijk voor chiropractie én je bent schadebehandelaar. Vertel…

“Mijn partner is chiropractor en ik werkte in het verzekeringsvak. Op een gegeven moment werd diens assistente ziek en zat ik midden in een reorganisatie. Toen besloten we dat ik de rol van de assistente zou overnemen. Ik doe dus alles buiten de behandelkamer. Na een jaar benaderde een oud-collega mij en sprak ik met René en Peter Slump. Ze wilden mij er graag bij hebben dus nu werk ik zo’n anderhalve dag in de verzekeringsbranche en voor de rest in de praktijk. Ik vind het een mooie combinatie. Ik kom uit een ondernemersgezin, we hadden een agrarisch loonbedrijf, en heb daardoor feeling met het agrarische vak. Daarom kan ik agrariërs goed helpen met hun verzekeringsvraagstukken. Ook andere ondernemers help ik graag, ik merk toch dat ik er een bepaald gevoel bij heb. Ik focus me daarom het liefst op complexe schades bij ondernemers, je kunt dan denken aan bijvoorbeeld bouwschades.”

Carlien van Doorn:

‘Schadebehandeling is een beleving’

Je hebt na de mavo/meao enkele aansprakelijkheids-/verzekeringsopleidingen gevolgd bij NIBE-SVV Opleidingen‎. Hoe beviel deze opleiding en waarom heb je ze destijds gevolgd?

“Ik ben begonnen als acceptant bij een kleine tussenpersoon. Dit kantoor, Fidder, ging ook met hart en ziel voor de klant. Ik merkte al snel dat ik het juridische het leukst vond. Bij Centraal Beheer werkte ik vervolgens op de acceptatie-afdeling en kon ik al snel schadebehandeling doen. Toen dacht ik: ‘dit vind ik toch wel echt leuk’. Later de studies opgepakt en ontdekt dat ik als schadebehandelaar veel meer toegevoegde waarde kan laten zien dan op het acceptatiedeel. Wat ik altijd probeer is de lijnen terug te houden, snel te schakelen. Dat roept ook iedereen, maar doe je het ook daadwerkelijk? Schadebehandeling is in die zin een beleving. Ik vind het dan ook heel belangrijk om te weten wat een klant doet, wat is het voor iemand, wat is zijn business, van waaruit ga je schakelen? Ik heb veel aan de opleidingen gehad, zo heb ik vlak na de opleiding aansprakelijkheid in de praktijk gelijk 50 procent van een schade vergoed gekregen. Het is echt een vak en niet het aan- en doorschuiven van een schadeformulier.”

‘Ik probeer vooral een preventieve schadebehandelaar te zijn’

Wat voor schades behandel je? Wat is je specialisatie?

“Ik vind aansprakelijkheidsrecht erg leuk, bouwschade ook. Vooral omdat er meerdere partijen zijn. Je moet alert zijn op de belangen van de klant: wie heeft voor wie wat gedaan. En dat is niet altijd appeltje-eitje. In de bouw gebeuren ook dingen die vaak complex zijn. Zo is er het fenomeen van het ‘herleveren van werk’. Als een installateur iets niet goed geleverd heeft, moet hij of zij het nogmaals doen. Dit is niet verzekerd, maar hoe kun je hier dan wel goed mee omgaan? Je hebt ondernemers die weer met onderaannemers werken: hoe regel je het contractueel. Wie is er dan verantwoordelijk? Hoe verdeel je de risico’s? Af en toe word ik als schadebehandelaar betrokken bij zulke contracten en dat is voor mij een feestje. Ik probeer dus vooral een preventieve schadebehandelaar te zijn. Hoe complexer, hoe beter wat mij betreft. Het gebeurt ook regelmatig dat een klant schade heeft en dan bedenkt dat er een risico is waar hij of zij niet over heeft nagedacht. Ik zeg dan altijd: bel of mail me even, dan kan ik samen met de acceptant (opnieuw) kijken naar je verzekeringspakket. Er zou wat mij betreft sowieso veel meer overleg moeten zijn tussen schadebehandelaars en acceptanten. Je kunt elkaar versterken. Veel mensen hebben geen idee van de risico’s die ze lopen. Dit maak je zo goed mogelijk inzichtelijk en dan kun je kijken wat je wel of niet wilt en moet verzekeren. Sommige risico’s zijn ook niet te verzekeren. Bewustwording voorkomt teleurstelling. Ik ben geen polisverkoper maar wil inzicht geven in welke risico’s een klant loopt. Inventarisatie is in die zin veel interessanter dan de cross- en deepselling die je in onze branche tegenkomt.”

Lees op Amweb de uitgebreide versie van dit interview. Carlien van Doorn geeft onder meer haar visie op provisietransparantie, de toekomst van schadebehandelaars, haar eigen toekomst en de veranderingen in het vak.