Koert is specialist op het terrein van personenverzekeringen, waaronder de AOV. Ze staat alleen verzekerden bij en komt vaak pas in beeld wanneer een verzekeraar bijvoorbeeld niet tot uitkering wil overgaan. Dat is vaak jaren nadat de arbeidsongeschiktheids- of andere personenverzekering tot stand is gekomen.

De (onjuist ingevulde) gezondheidsverklaring blijkt relatief vaak de inzet van een geschil tussen verzekeraar en verzekerde. Hoe komt dat? 
“Gemiddeld genomen zijn we niet zo goed in het lezen van documenten, we hebben er geen geduld voor. Als leek vullen we vervolgens iets in voor een professioneel product, zoals een AOV, zonder te weten hoe het werkt. Die gezondheidsverklaringen zijn heel erg lang en er wordt best veel van een verzekerde gevraagd om die accuraat in te vullen. Dat gaat niet altijd goed, omdat mensen niet goed lezen. Maar ook omdat ze niet goed begrijpen wat van hen gevraagd wordt.”

Wat gaat er dan mis?
“Als ik naar mezelf kijk: ik ben 35 en als ik moet terugkijken naar mijn – niet al te ingewikkelde – medisch verleden, dan vind ik dat al best lastig. En dan ben ik nog iemand die door mijn dagelijkse werkzaamheden heel goed beseft dat dit moet bij het afsluiten van een verzekering. Voor iemand die bijvoorbeeld 45 is, is het al lastiger om het medisch verleden te reproduceren. Zelfs mensen die alles met de beste wil invullen, komen altijd tot de conclusie – wanneer ze de ingevulde gezondheidsverklaring achteraf zouden vergelijken met hun volledige medisch dossier, ook de vermeldingen van alle huisartsenbezoeken – dat er dingen ontbreken. Dan vraag ik me af: ‘is dit wel de beste manier?’ De problemen komen pas naar boven als iemand zich ziek meldt. Dan pas wordt gekeken naar de ziektehistorie en de manier waarop de gezondheidsverklaring is ingevuld. Het is frustrerend als je een claim hebt en discussie krijgt over de manier waarop de gezondheidsverklaring tien jaar eerder is ingevuld, terwijl je dat toen met beste wil hebt gedaan.”

Waar worden de meeste fouten mee gemaakt?
“Psyche blijkt een lastig stukje. Je gaat naar je huisarts, omdat je bijvoorbeeld niet lekker in je vel zit, vage klachten hebt, moe bent of je niet kunt concentreren. Je hebt niet de indruk dat je een aandoening hebt, maar dat kan als optie wel in je huisartsenjournaal staan. Je hebt het bovendien niet ervaren als iets prangends en vermeldt het vervolgens niet. Als je dan na vijf of tien jaar uitvalt vanwege een depressie of iets dergelijks; dan komen die klachten opeens in een heel ander daglicht te staan. Juist over dit soort vage dingen ontstaat discussie. Als je letterlijk de hele gezondheidsverklaring gaat uitpluizen, dan kom je misschien wel tot conclusie dat je het had moeten vermelden. Het advies moet altijd zijn: vermeld het gewoon. Een verzekeraar zal een aanvraag niet afwijzen bij klachten van een huisartsenbezoek van jaren geleden.”

Wat is jouw belangrijkste boodschap aan verzekeraars om juridische geschillen te voorkomen op het terrein van de AOV?
“Die gezondheidsverklaring moet echt anders. Er zijn mensen gespecialiseerd in begrijpelijk schrijven en die weten hoe het werkt. Het kan beter dan hoe het nu is. Als we constateren dat het aantal geschillen nog steeds te hoog is, zijn ook verzekeraars daar niet bij gebaat. Die moeten zich blijven ontwikkelen. Dat geldt overigens ook voor de tekst van de polisvoorwaarden. Ook het goed lezen en begrijpen van polisvoorwaarden vraagt vaak te veel van verzekerden.”

Lees de uitgebreide versie van dit interview op AMweb